توصیه های پزشکان درمورد روابط جنسی زوجهای جوان

پرسش: دکتر عزیز، من اخیراً ازدواج کرده ام و باکرگی ام را از دست داده ام. و اصلاً آنطور که همه برایم تعریف کرده بودند نبود. اول اینکه، آنقدرها هم که فکر میکردم دردناک نبود. حتی باید بگویم که در خیلی از قسمتهای آن اصلاً دردی نداشتم. دوم اینکه، اصلاً هیچ خونی نیامد. این خیلی برایم عجیب بود. سوم اینکه، همیشه به من گفته بودند که خیلی از آن لذت خواهم برد. اما اصلاً اینطور نبود و هیچ لذتی نبردم. نگرانم که این لذت نبردن مسئله ای دائمی باشد و درنتیجه در رابطه ام ایجاد مشکل کند. دوستانم میگویند که دلیلش این است که شوهرم را واقعاً دوست ندارم. درست است اما نمیتوانم باور کنم که این دلیل لذت نبردن من باشد. لطفاً بگویید آیا اینها طبیعی هستند و چطور میتوانم همه چیز را درست کنم.
پاسخ: امیدواریم که آندسته از خوانندگان ما که هنوز باکره ه;ستند هم نامه شما را خوانده باشند و از آن درس بگیرند.

متاسفانه شما با سه باور نادرست درمورد موضوع باکرگی فریب خورده اید. این باورها به شدت درمیان نوجوانان رواج دارد و آسیبهای زیادی هم به آنها میزند. اجازه بدهید این موضوعات را یکی یکی بررسی کنیم:

۱. از دست دادن باکرگی همیشه بسیار دردناک است. این اصلاً درست نیست. تحقیقات نشان داده است که در بسیاری از موارد، فرد هیچ دردی را تجربه نکرده است. بعضی از دخترها احساس درد میکنند اما اگر کاملاً ریلکس باشید این درد کمتر خواهد بود.

۲. از دست دادن باکرگی با مقدار زیادی خونریزی همراه است. باز هم این باور اشتباه است. زنان بسیاری مقدار خونریزی بسیار کمی داشته که در اثر شکسته شدن پرده بکارت ایجاد میشود؛ اما خیلی از دخترها هم اصلاً دچار خونریزی نمیشوند. فقط در موارد بسیار نادر این خونریزی شدید است.

۳. از دست دادن باکرگی هم لذت آور و هم ترسناک است. این اصلاً درست نیست. تحقیقات نشان میدهد که در بسیاری از خانمهای جوان، باعث ناامیدی شده است. آنها خیلی لذت نبرده و متعجبند که این همه سروصدا درمورد رابطه جنسی برای چه بوده است.

شما هیچ مشکلی ندارید. و نیازی به درست کردن چیزی هم نیست. شما کاملاً طبیعی هستید.

همانطور که قبلاً گفتیم، اکثر خانمهای جوان در ابتدای رابطه جنسی چندان از آن لذت نمیبرند. معمولاً چندین سال طول میکشد که یاد بگیرند از آن لذت ببرند.

علاوه بر این، تعداد کمی از زنان هستند که وقتی باکرگی خود را از دست میدهند، ارگاسم را تجربه کنند.

امیدوارم که با اطلاعاتی که در اختیارتان گذاشتیم، اطمینان پیدا کرده باشید و آن را به دوستانتان هم منتقل کنید.

دو نکته نهایی. اول اینکه به نظر میرسد شما با کسی ازدواج کرده اید که علاقهای به او ندارید. این اصلاً خوب نیست.

دوم اینکه، امیدوارم دفعه بعدی که خواستید رابطه برقرار کنید، ملاحظات ایمنی را در نظر بگیرید. دقت کنید که خودتان را در معرض خطر بارداری، بیماریهای مقاربتی یا سرطان گردنه رحم که از طریق ویروسی که با رابطه جنسی غیرایمن منتقل میشود، قرار ندهید.

پرسش: پسری جوان هستم و دوست دارم درمورد تاثیرات بزرگ کردن آلت تناسلی بدانم.

پاسخ: باید این را بدانید که هیچ راه و روشی به استثنای جراحی برای بزرگ کردن آلت تناسلی وجود ندارد. حدس میزنم که درمورد ابزارهایی که تبلیغات آن را در رسانهها دیدهاید و وعده بزرگ کردن آلت جنسیتان را میدهد، صحبت میکنید. در این صورت باید به شما اطمینان بدهم که این روشهای هیچ تاثیری ندارند. پس پولتان را برای آنها هدر ندهید.

اما من تصور میکنم که ممکن است منظورتان فعالیتی است که اصطلاحاً جلکینگ (jelqing) خوانده میشود و جوانان زیادی به طور مرتب این کار را انجام میدهند. در این روش فرد با دست آلتتناسلی خود را جلو-عقب کرده تا کشیده شود.

اما آیا این کار عوارض جانبی دارد؟ بعضی پزشکان گزارشاتی ارائه دادهاند که عنوان میکند جلکینگ میتواند موجب درد و کشیده شدن بیش از اندازه بافتهای آلت تناسلی شود. من چنین عوارضی مشاهده نکردهام اما قابل انکار نیست که بعضی مردان دچار مشکلی میشوند که در آن انتهای آلت قطور میشود درحالیکه قسمت نزدیک به بدن باریک میشود و مطمئناً بیشتر آقایون چنین وضعیتی را دوست ندارند.

پرسش: بهترین راه درمان عفونت قارچی چیست؟

پاسخ: به طور کلی میتوانید برای حدود یک هفته از کرمها و قرصهای واژن استفاده کنید که حاوی دارویی به نام کلوتریمازول است. درصورت امکان همسرتان هم باید از این کرمها استفاده کند.

پرسش: من ۱۸ سالم است و لکه های سفید ریزی دور سر آلت تناسلی ام ایجاد شده است. آیا این لکه ها جدی هستند؟ من تابحال رابطه جنسی نداشته ام.
پاسخ: توصیه ما این است که نزد پزشک بروید تا م;عاینه تان کند اما احتمالاً این لکه ها فقط میلیا (milia) هستند. میتوانید اگر دوست داشتید این کلمه را در اینترنت جستجو کنید. تعداد زیادی از جوانان میلیا دارند که برآمدگیهای ریز سفیدرنگی هستند که توسط منافذ بسته ایجاد میشود. این لکه ها معمولاً بی ضرر هستند و نیاز به درمان ندارند.

پرسش: من علائم پیش ازقاعدگی وحشتناکی دارم. آیا درمان هورمونی میتواند مفید باشد؟
پاسخ: این امکان وجود دارد. طی سالها درمانهای زیادی برای علائم قبل از عادت ماهیانه امتحان شده اند اما تعداد کمی از آنها موثر هستند. اما، یک نسخه درمانی هورمونی خوب میتواند این علائم را کاهش داده و چرخه ماهیانه تان را هم تنظیم میکند.

۸ اشتباه والدین که آینده کودکان را تغییر می دهد

امروزه کودکان بیشتر از گذشته، نیاز دارند تا در مورد مهارت های اولیه پولی آموزش ببینند، اما آموزش مباحث پولی به کودکان، در صورتی که خود والدین در این زمینه آموزشی ندیده باشند، کار بسیار سختی است. به همان میزان که شناخت در مورد اینکه والدین چه کارهایی را باید در آموزش مهارت های پولی به کودکان انجام دهند، انجام ندادن یکسری کارها نیز بسیار اهمیت دارد.

اگر شما هر یک از اشتباهات زیر را مرتکب شوید، ممکن است آینده پولی و مالی کودکان خود را تغییر دهید. پس بهتر است این ۸ اشتباه را به دقت مطالعه کنید و حداقل دقایقی به آنها فکر کنید، مطمئن باشید، نتایج آن برای خانواده شما بسیار گرانبها خواهد بود.

صحبت کردن به صورت منفی در مورد پول

مطمئنا برای شما بارها اتفاق افتاده است که به کودکان خود گفته اید: «این خیلی گران است و ما نمی توانیم آن را تهیه کنیم» یا اینکه که « تو فکر می کنی من دستگاه پول سازی دارم». این عبارات، بار منفی زیادی در ذهن کودکان در مورد پول ایجاد خواهد کرد، حتی اگر این شرایط واقعا برای شما وجود داشته باشد و شما صادقانه آن را بیان کنید، این نوع برخورد باعث خواهد شد که یک نگاه منفی در ذهن کودک شما نسبت به پول و مباحث مالی ایجاد شود. شاید اولین و کمترین تاثیر بر روی آنها این است که فکر کنند آنها نیز نمی توانند هزینه های زندگی خود را در آینده تامین کنند. این باعث می شود آنها دچار استرس و نگرانی در مورد وضعیت مالی خود شوند و این احساس تا پایان زندگی همراه آنها خواهد بود. به جای اینگونه رفتار کردن، شما می توانید به آنها بگویید: «آن چیز خاص را در این هفته یا ماه نمی توانید خریداری کنید. باید برای به دست آوردن پول و خرید آن فکر کنیم، تو هم می توانی راهی پیشنهاد کنی»، یا اینکه به آنها بگویید: «تو می توانی آن را داشته باشی، اما باید از پول خودت آن را تهیه کنی». این جملات حداقل تاثیری که بر روی کودک شما خواهد گذاشت این است که با خودش می گوید: «هر چند من اکنون نمی توانم آن چیز را از طریق والدین خود تهیه کنم، اما تلاش خواهم کرد تا در آینده خودم آن را خریداری کنم». این از طرفی یک نقطه شروع برای ایجاد حس مسوولیت پذیری پولی و مالی در کودکان خواهد بود و از طرف دیگر او یاد می گیرد که می تواند با تلاش و برنامه ریزی به آنچه می خواهد برسد.

دچار شدن به بیماری ولخرجی

از کودکان بخواهید خوب فکر کنند که آیا آن چیزی را که می خواهند بخرند، ارزش از دست دادن پولشان را دارد یا خیر؟ این یک سوال اساسی در آموزش مباحث پولی به کودکان است که باید در ذهن آنها نهادینه گردد. اگر یک کودک ۵ ساله از شما ۱۰۰۰ تومان دریافت کند و ۱۰۰۰ تومان هم خرج کند، در واقع تمام پولش را تمام کند، زمانی که او به سن ۱۰ یا ۱۵ سالگی و حتی ۲۰ سالگی نیز برسد، باز هم تمامی مبلغ پول نزد خود را خرج خواهد کرد. این رفتار خرج کردن تمامی پول، تا بزرگسالی به صورت یک عادت همیشگی در کودکان خواهد ماند و فاجعه از همین جا شروع می شود.

در واقع آنها به بیماری ولخرجی دچار شده اند، که اگر در دوران کودکی آن را مداوا نکنیم، در بزرگسالی دیگر خیلی دیر خواهد شد.

این قانون را فراموش نکنید که اگر شما روزی یک میلیون تومان درآمد داشته باشید و تمامی آن را خرج کنید، باز هم فردی فقیر خواهید بود. ثروتمند شدن به مبلغ پولی که شما به دست می آورید ربطی ندارد، بلکه به میزان پولی است که نگه می دارید و سرمایه گذاری می کنید.

این رفتار و عادت اشتباه می تواند آینده کودک شما را دگرگون کند. به آنها توضیح دهید که وقتی در یک فروشگاه مشغول خرید هستند، در واقع مالکیت پول خود را به فروشنده انتقال داده اند.

پرداخت بدون حساب پول به کودکان

پرداخت پول چه به صورت پول توجیبی یا هر گونه پول دیگر به کودکان، بدون حساب و کتاب، عملی بسیار مضر و خطرناک از لحاظ مولفه های اساسی آموزش مباحث پولی به کودکان است. پرداخت پول بدون زحمت به کودکان باعث ایجاد توقع و حس طلبکاری در آنها خواهد شد، که این حالت می تواند برای زندگی مالی آینده شان بسیار خطرناک باشد.

مطمئنا شما این جمله را از کودکان خود بارها شنیده اید: «پدر یا مادر، شما باید به من پول بدهید!». همانطور که می دانیم خود شما نیز باید برای به دست آوردن پول و کسب درآمد، تلاش کنید، پس بهتر است این واقعیت هر چند تلخ را به کودکانتان نیز هر چه زودتر آموزش دهید.

در حال حاضر بیشتر کودکان مفهوم و معنای کسب درآمد را متوجه نمی شوند و این به خاطر وجود رفتارهای اشتباه والدین در گذشته بوده است. وقتی به کودکان پول بدون حساب و یا پول مجانی می دهید، آنها قدر پول را نمی دانند. در عوض اگر برای بدست آوردن پول تلاش کنند و دچار تحمل و سختی شوند، در این صورت پول خود را بهتر مدیریت خواهند کرد. این یک روش موثر در آموزش های مقدماتی ارزش پول به کودکان است. بهتر است به آنها یاد بدهید که هیچ چیزی در این دنیا مجانی و رایگان به دست نمی آید و برای به دست آوردن هر چیزی باید کار و تلاشی انجام شود. این درس را هر چه زودتر کودکان آموزش ببینند، بهتر خواهد بود.

صحبت نکردن با کودکان درمورد پول

از صحبت کردن در مورد پول و نیاز های مالی کودکان فرار نکنید. بهتر است از همان دوران کودکی و مرحله به مرحله، آموزش های لازم را در مورد پول به آنها انتقال دهید، و کودکان عادت های مالی را در یک فرآیند بلندمدت بیاموزند. این بهتر است تا اینکه در دوران نوجوانی و جوانی از آنها بخواهید عادت های بد پولی خود را اصلاح کنند، چون از بین بردن عادت های بد، کاری بسیار سخت و طاقت فرسا خواهد بود.

بهتر است قبل از اینکه کودکان شما به شناخت کاملی در مهارت های پولی برسند، شما پایه های محکم و استواری را در اندیشه مالی آنها ایجاد کنید.

در نتیجه آنها برای مواجه شدن با شرایط سخت اقتصادی که در زندگی آینده آنها وجود خواهد داشت، آماده می شوند.

توجه نکردن به ارزش حساب بانکی کودکان

به کودکان این قانون طلایی در مورد پس انداز را بگویید که با پس انداز کردن پول، در واقع پولشان را به خودشان پرداخت کرده اند. در اکثر نقاط دنیا، مردم بیشتر از درآمد خود، خرج می کنند، در کشور ما نیز در سال های گذشته با شرایط موجود اقتصادی، این مساله به یک امر طبیعی تبدیل شده است. لذا در آینده تمامی خانواده های که دچار این وضعیت خواهند بود، دیگر پولی برای دوران بازنشستگی و از کارافتادگی خود نخواهند داشت، این نقطه بحرانی و شاید پایانی در سیکل زندگی اقتصادی خانواده ها خواهد بود. در حال حاضر خیلی از مردم سعی می کنند که با بانک ها، ارتباط خود را حفظ کنند، لذا درآمد خود را در حساب بانکی قرار می دهند و هر گاه که به پول نیاز داشتند، با مراجعه به بانک و حساب خود، هزینه هایشان را پرداخت خواهند کرد. هرچند ممکن است در نگاهی ظاهری به این کار، افراد، فکر کنند که بردن پول در بانک و سپس خرج کردن آن از طریق سیستم بانک، کاری بیهوده و اضافی باشد، اما همانطور که می دانیم امروز سود حساب های بانکی به صورت روزشمار است و هر مقدار که شما در بانک پول بیشتری پس انداز کنید و از خرج کردن پول خود صرف نظر کنید، پول و سود بیشتری نصیب شما خواهد شد. با پیوند دادن کودکان به حساب های بانکی، نه تنها آنها از این امتیاز برخوردار خواهند شد، بلکه آنها به پس انداز کردن بیشتر پول خود تشویق می شوند. باید به آنها بفهمانید که هر چند ممکن است با پس انداز امروز خود، در خرج کردن پول با محدودیت بیشتری مواجه شوند، اما در آینده به نتایج مالی بسیار ارزشمندی دست پیدا خواهند کرد. البته امروزه با شرایط فعلی اقتصاد کشور ما باید در کنار تشویق کودکان به پس انداز کردن، مبحث مهم تورم و کاهش ارزش پول را نیز به آنها آموزش دهیم.

عدم توجه به آموزش اخلاق و مسئولیت کاری در کودکان

امروزه کودکان دچار بیماری رفتاری پرتوقعی اقتصادی از والدین خود شده اند، که از آن به عنوان کودک سالاری نیز نام برده می شود. شاید در حوزه امور پولی و مالی خانواده ها، این یکی از بزرگترین معضلاتی باشد که والدین در مورد کودکان خود با آن مواجه هستند. اخلاق و مسئولیت کاری یک ویژگی نیست که به صورت ارثی از والدین به کودکان انتقال یابد. ما باید به کودکان آموزش دهیم که در جوامع امروزی برای به دست آوردن یک اسباب بازی فکری، وسیله ورزشی و حتی خوراکی های خاص که آنها دوست دارند، باید زحمت بکشند و کار کنند. شما هر چه زودتر اخلاق و مسوولیت کاری را به کودکان آموزش دهید، آنها زودتر به وضعیت با ثبات پولی خواهند رسید. خیلی از والدین می گویند که کودکان آنها تنبل هستند و در کارهای منزل نیز کمکی نمی کنند. در این شرایط بهترین کار، اجبار کردن آنها در انجام دادن کارهای شخصی خودشان است. اگر کودکان امروز در انجام کار های منزل به شما کمکی نکنند، ولی از حمایت مالی شما برخوردار باشند، در آینده با مشکلات بسیاری روبرو خواهید شد. پس سعی کنید از همان کودکی ارزش کار کردن و داشتن روحیه کاری را به آنها آموزش دهید.

ایجاد حس عدم اعتماد به نفس مالی در کودکان

امروزه کودکان در خانواده ها از عدم آموزش های مالی ابتدایی رنج می برند. آنها نمی دانند که چگونه باید پول به دست آورند و به چه صورت آن پول را خرج کنند. حتی دیگر نمی دانند که چه چیزی می خواهند و در واقع دچار یک سردرگمی مالی و اقتصادی شده اند. در به وجود آمدن اینچنین شرایطی، والدین نقش تعیین کننده ای دارند. با قرار گرفتن کودکان در این برزخ پولی و مالی، والدین سریعا عکس العمل نشان می دهند و بار مالی زندگی کودکان را خود بر عهده می گیرند. این نقطه آغاز مسیری اشتباه خواهد بود که زندگی پولی کودکان را در آینده تهدید جدی خواهد کرد. در واقع کودکان ناخواسته می آموزند و عادت خواهند کرد که پدر و مادر بار اصلی و فشار زندگی را تحمل می کنند و متاسفانه این حالت حتی زمانی که آنها ازدواج می کنند، نیز ادامه خواهد داشت.

اکنون در کشور ما کم نیستند پدران و مادرانی که پس از ازدواج بچه های خود، هنوز هزینه های مالی زندگی مشترک آنها را تامین می کنند.

شاید ساده ترین راه حل از بین بردن این معضل در محدوده اقتصاد یک خانواده، فراهم کردن آموزش های لازم پولی و مالی به فرزندان از همان دوران کودکی باشد. شما به عنوان والدین مسئول هستید که روش های کسب درآمد، ایجاد و پیدا کردن شغل و دیگر موارد مربوطه را به آنها آموزش دهید. در غیر اینصورت شما با فرزندانی مواجه خواهید شد که حتی نمی توانند از پس ابتدایی ترین کارها و وظایف خود برآیند. مطمئنا در این شرایط بیشترین صدمه ابتدا به زندگی شما و سپس کودک شما وارد خواهد شد.

عدم آموزش سرمایه گذاری و کسب سود به کودکان

سرمایه گذاری برای کودکان یک مفهوم بسیار ضروری است. آنها به خاطر دور بودن از این واژه، توجهی نیز به آن ندارند. شاید به خاطر اینکه به لحاظ مالی، همیشه به پدر و مادر خود وابسته هستند، اصلا در مورد سرمایه گذاری نیز فکر نمی کنند. در واقع آنها فکر می کنند که سرمایه گذاری یک کار بزرگ و فقط مخصوص بزرگسالان است. شما باید این تفکر را از بین ببرید. باید به آنها آموزش دهید که با مبالغ ناچیز هم می توان وارد عرصه سرمایه گذاری و کسب سود شد. با یک برنامه ریزی منظم و سرمایه گذاری های پیوسته، می توان به سود های پیوسته و البته روزافزون نیز رسید. این مهارت را باید به آنها انتقال دهید و در این راه اجازه دهید آنها اشتباه نیز داشته باشند. با شروع سرمایه گذاری توسط کودکان، آنها فرایند پول سازی را به خوبی فرامی گیرند و علاوه بر این، مفهوم و معنای بازنشستگی نیز برای آنها به صورت شفافی مشخص خواهد شد. آنها می فهمند که زمان محدودی برای ایجاد شرایطی مناسب مالی در زندگی دارند و باید از کوچک ترین فرصت ها، بیشترین استفاده را ببرند. تحقیقات نشان می دهد که شما با یک دستمزد ناچیز هم می توانید میلیونر شوید، اما باید کار را خیلی زود و در دوران کودکی و نوجوانی شروع کرده باشید. به راستی اگر توجه به مسائل مالی اینقدر مهم است، و می تواند در موفقیت مالی کودکان نقش بسزایی داشته باشد، چرا ما این آموزش ها را در کودکستان ها و مهدکودک ها به بچه ها انتقال نمی دهیم؟ آلبرت انیشتین در مورد اهمیت سرمایه گذاری و کسب سود می گوید: «به نظر من هشتمین عجایب دنیا سود مرکب است». سعی کنید مفهوم سود مرکب را به کودکان هر چه زودتر آموزش دهید. به آنها بگویید سود مرکب مانند یک سیب بر روی شاخه درخت است که در دل خود دانه های زیادی دارد. تمامی این عادات برگشت پذیر هستند، پس سعی کنید هر چه زودتر این رفتار ها را اصلاح کرده و مدیریت صحیح و خوب پول را به طور مستمر به کودکان آموزش دهید. نباید از اهمیت و ارزش پول در زندگی کودکان خود غافل شویم.

عدم توجه به آموزش اخلاق و مسئولیت کاری در کودکان

امروزه کودکان دچار بیماری رفتاری پرتوقعی اقتصادی از والدین خود شده اند، که از آن به عنوان کودک سالاری نیز نام برده می شود. شاید در حوزه امور پولی و مالی خانواده ها، این یکی از بزرگترین معضلاتی باشد که والدین در مورد کودکان خود با آن مواجه هستند. اخلاق و مسئولیت کاری یک ویژگی نیست که به صورت ارثی از والدین به کودکان انتقال یابد. ما باید به کودکان آموزش دهیم که در جوامع امروزی برای به دست آوردن یک اسباب بازی فکری، وسیله ورزشی و حتی خوراکی های خاص که آنها دوست دارند، باید زحمت بکشند و کار کنند. شما هر چه زودتر اخلاق و مسوولیت کاری را به کودکان آموزش دهید، آنها زودتر به وضعیت با ثبات پولی خواهند رسید. خیلی از والدین می گویند که کودکان آنها تنبل هستند و در کارهای منزل نیز کمکی نمی کنند. در این شرایط بهترین کار، اجبار کردن آنها در انجام دادن کارهای شخصی خودشان است. اگر کودکان امروز در انجام کار های منزل به شما کمکی نکنند، ولی از حمایت مالی شما برخوردار باشند، در آینده با مشکلات بسیاری روبرو خواهید شد. پس سعی کنید از همان کودکی ارزش کار کردن و داشتن روحیه کاری را به آنها آموزش دهید.

چند سوالی که زنان خجالت می‌کشند بپرسند!

شاید شما هم بارها پیش پزشک زنان رفته باشید اما آخر سر بدون آنکه سوالاتی که در ذهنتان بود را بپرسید، از مطب بیرون آمده باشید.

به گزارش سلامت نیوز خانم‌های بسیاری سوالات فراوانی در رابطه با دستگاه تناسلی خود دارند که قصد داریم در اینجا به برخی از آنها بپردازیم.

چرا ترشحات واژن گاهی بدبو می‌شود؟

بدبو شدن ترشحات واژن به دلیل قارچی شدن محیط داخل واژن است.عوامل فراوانی می‌توانند سبب رشد قارچ‌ها در واژن شوند که به عنوان مثال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- پوشیدن لباس‌های زیر تنگ یا پلاستیکی که از عبور هوا جلوگیری ‌کند میتواند سبب رشد قارچها در واژن شود.

۲- استفاده از ژل یا صابون واژینال که سبب به هم ریختن ph محیط شود.

۳- مشکلات هورمونی در دوران قاعدگی، بارداری یا یائسگی

۴- برخی بیماری‌ها نظیر دیابت یا مصرف برخی داروها مثل آنتی‌بیوتیک‌ها.

 بهترین کار برای پیشگیری از قارچی شدن واژن تعویض مرتب لباس‌های زیر و نوار بهداشتی در دوران سیکل ماهانه است.

آیا شستن واژن پس از برقراری رابطه جنسی لازم است؟

برای پیشگیری از بروز عفونت‌های ادراری توصیه می‌شود پس از اتمام رابطه جنسی خانم‌ها نیز توالت بروند و از صابون ملایم یا ژل مخصوص شستشو استفاده کنند. شستن داخل واژن بی‌فایده است و توصیه نمی‌شود. 

چرا برخی خانم‌ها در حین رابطه جنسی درد دارند؟

 دلیل درد طی رابطه جنسی، یا خشکی واژن است یا عفونت واژن. که در صورت اول مشکل به کمک استفاده از ژل مخصوص حل می‌شود و در مورد دوم باید به متخصص زنان مراجعه کرد.یکی دیگر از دلایل درد که البته بسیار نادر است یک نوع ناراحتی روانی به نام واژینیسم است که در آن فرد از خود، بدن و جنس‌اش ناراحت و ناراضی است.

 در ۵ تا ۱۰ درصد زنان نیز آندرومتریوز یا مشکلات رحمی دلیل دردهای عمیق است که به هر حال باید برای درمان آن به پزشک زنان مراجعه کرد.

آیا زایمان واژن را خراب می‌کند؟

زایمان ممکن است کمی به فرج به دلیل برشی که حین زایمان در اپیزیوتومی داده می‌شود، آسیب برساند. به محض اتمام زایمان، ماهیچه‌ها و بافت‌های رحم و واژن مجددا جمع می‌شوند البته همه چیز به نوع بافت و سن مادر بستگی دارد.

 

آیا امکان دارد به سرطان واژن دچار شویم؟

بله.اما این نوع سرطان ( سرطان واژن ) بسیار نادر است در عوض سرطان دهانه رحم بسیار شایع است به همین دلیل توصیه می‌شود برای کاهش احتمال ابتلا تمام خانم‌ها از ۲۰ سالگی و قبل از ۲۳ سالگی واکسن پاپیلوما ویروس انسانی را بزنند و به طور مرتب برای معاینه پیش پزشک زنان بروند.

افتادگی رحم یعنی چه؟

گاهی اوقات به دلیل مشکلاتی که برای ماهیچه‌ها و رباط‌های پرینه به وجود می‌آید رحم، مثانه و رکتوم دچار افتادگی می‌شوند. تقریبا ۱۵ درصد زنان با این مشکل روبه‌رویند و اکثرا نیز در سن یائسگی به آن دچار می‌شوند. بارداری، زایمان طولانی و سخت، درشتی نوزاد و دوقلوزایی از جمله دلایل افتادگی رحم است اما این ناراحتی گاهی در زنان که وزن نرمال دارند تنها یک بار زاییده‌اند هم دیده می‌شود. در واقع جنس بافت‌ها در این میان بسیار مهم است. در صورتی که خانم مبتلا در حین رابطه جنسی احساس ناراحتی کند یا خود بخواهد، به کمک عمل جراحی می‌توان مشکل را برطرف کرد.

 مقاربت از راه دهان آیا خطرناک است؟

مطالعات انجام شده حاکی از آن است که رابطه جنسی دهانی کاملا بی خطر نیست، هم برای فاعل و هم برای مفعول امکان انتقال STD وجود دارد.

STD = Sexually Transmitted Diseases = بیماریهای جنسی سرایتی

 - چه بیماریهای جنسی (STD) از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می شود؟

شایعترین بیماری جنسی منتقله از طریق رابطه جنسی دهانی، هرپس است (Herpes Simplex Virus = HSV)

هرپس دو نوع کلی دارد:

HSV-1 که منجر به دانه هایی در اطراف دهان می شود (تاول تبخالی) درحالیکه HSV-2 منجر به زخمهای تناسلی می گردد

- HPV که مخفف Human Papilloma Virus است هم ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شود و منجر به زگیلهایی در اطراف و یا داخل دهان گردد.

مشخص شده است که گنوره (Gonorrhea) هم میتواند از فرد آلوده در طی رابطه جنسی دهانی به فرد مقابل منتقل گردد و سپس عفونت از گلوی آن فرد به ناحیه تناسلی افراد بعدی منتقل شود. بدن بطور طبیعی در طی ۳ ماه میتواند باکتریهای گنوره در گلو را از بین ببرد ولی عفونت ناحیه تناسلی نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارد.

امکان انتقال کلامیدیا (Chlamydia) هم از طریق رابطه جنسی دهانی وجود دارد، اگرچه کمتر رخ میدهد. کلامیدیا و گنوره منجر به زخم گلو می شوند (Sore throat). خیلی از افراد ممکن است آلوده به این میکروب باشند ولی بدون علامت بوده و از آن آگاه نباشند.

- سیفلیس (Syphilis) هم در شرایط خاص امکان انتقال در طی رابطه جنسی دهانی را دارد و آن هم در صورتی است که دهان در تماس با زخم باز یا راش پوستی عفونی قرار گیرد.

احتمال انتقال عفونتهای دستگاه گوارشی و انگلها هم درصورت تماس دهان با مقعد وجود دارد.

-هپاتیت A ویروسی است که در مدفوع فرد آلوده وجود دارد و در طی تماس دهانی-مقعدی امکان انتقال دارد.

-هپاتیت B بطور کلی در خون است و تنها درصورتیکه در تماس رابطه جنسی دهانی ، خونی وجود داشته باشد منتقل می شود.

- آیا HIV از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل میگردد؟

انتقال HIV در طی رابطه جنسی دهانی برای هر دو فرد فاعل و مفعول با احتمال کم (Small risk) وجود دارد.احتمال انتقال از فرد مفعول HIV مثبت به فاعل سالم در صورتی امکانپذیر است که فاعل در تماس با ترشحات جنسی (مایع منی یا ترشحات واژن) یا خون (خون عادت ماهانه یا زخمی در ناحیه تناسلی یا مقعدی) مفعول به بریدگی-زخم یا جراحت یا منطقه ملتهبی در دهان یا گلوی فرد فاعل برسد.

پوشش دهان و گلو در برابر عفونتهای ویروسی (همانند HIV) بسیار مقاوم است و اگر فرد سالم باشد امکان انتقال محتمل نیست.

بعلاوه امکان انتقال از مفعول HIV مثبت به فاعل سالم، در طی رابطه جنسی دهانی، خیلی کم است دلیل آن هم این است که میزان HIV موجود در بزاق دهان بسیار بسیار کم است و به اندازه ای نیست که منجر به آلودگی فرد مقابل گردد. تنها خطر در این حالت ممکن است بخاطر وجود زخم خونریزی دهنده یا لثه خونریزی دهنده در فرد HIV مثبت باشد که خون را به مخاط دستگاه تناسلی یا مقعدی و یا زخم و جراحتی که ممکن است فرد سالم مقابل داشته باشد، منتقل کند (هپاتیت C هم از این طریق منتقل میگردد)

ریسک انتقال HIV از فرد آلوده از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار کمتر از ریسک آن در طی Anal یا Vaginal است.

تعیین دقیق میزان ریسک انتقال HIV در نتیجه رابطه جنسی دهانی بسیار مشکل است چراکه اکثر افرادی که رابطه جنسی دارند تنها منحصر به رابطه جنسی دهانی نمی شود و فرمهای دیگر رابطه جنسی (آنال یا واژینال) را هم شامل می شود بنابراین تعیین اینکه انتقال HIV از طریق رابطه جنسی دهانی بوده یا فرمهای دیگر رابطه جنسی، بسیار مشکل است.

نهایتا اینکه عوامل متعددی ریسک انتقال HIV از طریق رابطه جنسی دهانی را افزایش می دهند من جمله زخمها و جراحات دهانی- خونریزی لثه-زخمهای تناسلی- سوراخ کردن دهان (oral piercing) و حضور همزمان دیگر بیماریهای جنسی.

خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با پنیس ( آلت تناسلی مردانه)

خطر بالقوه:در تماس دهانی با آلت مردانه به شکل نظری خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که آلت را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه آلودگی از طریق ترشحات پیش ازمنی و منی به دهان راه پیدا می کند.

برای شخصی که آلت وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز، از نظر نظری خطر انتقال آلودگی وجود دارد به دلیل آن که آلودگی مستقیماً از ترشحات دهان بوسیله خراش، بریدگی روی پنیس و همچنین از طریق منی با خون تماس پیدا می کند.

خطر مستند:

البته میزان خطر به مراتب بسیار کمتر از خطر تماس جنسی مقعدی و واژینال است.ضمناً ویروس اچ. آی. وی. می تواند به شخص دریافت کننده انتقال پیدا کند حتی در مواقعی که انزال صورت نگرفته و مایع منی خارج نشده باشد.

خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با واژن (عضو جنسی زنانه)

خطر بالقوه:

در تماس دهانی با عضو جنسی زنانه به شکل نظری خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که واژن را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه مایعات مهبلی آلوده و خون واژن آلوده می تواند به داخل دهان راه پیدا می کند. (این مسئله محدود به خون دوران قاعدگی نمی شود.)

برای خانمی که عضو جنسی وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز،  خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و به واژن و زخم های مهبلی و یا دیواره واژن تماس پیدا کند.

خطر مستند:

میزان خطر انتقال اچ. آی. وی. در این مورد نیز به مراتب بسیار کمتر از خطر انتقال ویروس از طریق تماس جنسی مقعدی و واژینال است. در هر صورت در چندین مورد گزارش شده از انتقال ویروس ازطریق دهان، بیشتر تماس دهانی با واژینال گزارش شده است.

خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با مقعد

خطر بالقوه:

در تحریک دهانی مقعد نیز به شکل نظری خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که مقعد را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه این عضو در معرض خون آلوده قرار دارد که از ضایعات، ترشحات و خونی که بر اثر برش، زخم و یا خراش در اطراف مقعد پدید می آید به داخل دهان راه پیدا می کند.

برای شریک جنسی که مقعد وی بوسیله دهان دیگری تحریک می شود نیز، خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و با مقعد تماس پیدا کند.

خطر مستند:

مواردی مستدل ومستند از انتقال بوسیله تماس دهانی با مقعد ثبت شده است.

منبع : دکتر فاطمه مافی علوم آزمایشگاهی

سوال و جواب هایی درمورد پرده بکارت

پرده بکارت

پرده بکارت به بافت یا غشای نازکی می گویند که از جنس مخاطی است و ورودی مهبل زن را به صورت ناقص می‌پوشاند.

 محل قرار گیری پرده بکارت کجاست؟

پرده بکارت در حقیقت بخش خارجی اندام جنسی است.به همین دلیل دقیقا در ورودی دهانه واژن تعبیه شده است. اما ورودی دهانه واژن در برخی از افراد در همان ابتدای اندام تناسلی است و به سادگی قابل رویت و تشخیص است و در برخی نیز در عمق است و مشاهده آن به طور معمول امکان پذیر نیست.

 سوال و جوابهایی درمورد پرده بکارت!

چرا شکل پرده بکارت من با آنچه در تصاویر اینترنتی می بینم ، متفاوت است؟ آیا برای من مشکلی پیش آمده است؟

اولا توصیه می کنم برای ارضای حس کنجکاوی خود در مسائل جنسی به مشاهده تصاویری که دیدنشان گناه است ، متوسل نشوید. هم ارزش ندارد ، هم این که سوالاتی را برای شما به وجود می آورد که نتیجه آن جز نگرانی و افسردگی چیز دیگری نخواهد بود .

ثانیا شکل ، رنگ و حالت اندام جنسی در افراد مختلف متفاوت است. بنا بر این اندام جنسی خود را با دیگران مقایسه نکنید. کلیات آن در همه مشترک است اما در مسائل جزئی تفاوت های بسیاری وجود دارد.

 چرا پرده بکارت من سوارخ است. نگرانم که پرده بکارتم خود به خود پاره شده باشد؟

همه پرده های بکارت سوارخ هستند. از طریق همین سوارخ است که خون قاعدگی از مهبل خارج می شود. البته در افراد محدودی پرده های بکارت به طور کامل بسته است. این گونه افراد وقتی که به سن قاعدگی برسند،‌ به دلیل جمع شدن خون در پشت پرده بکارت احساس درد می کنند که با مراجعه به متخصص زنان و زایمان پرده بکارت آن ها برداشته شده و گواهی لازم نیز توسط پزشک قانونی به آن ها داده می شود تا موقع ازدواج مشکلی نداشته باشند.

آیا هنگام نزدیکی یا وارد کردن شی خارجی به واژن ،‌ پرده بکارت کلا از بین می رود؟

خیر . ممکن است پرده بکارت از چند جا پاره شده و به چند قطعه تقسیم شود. یا ممکن است موجب پارگی بخش کوچکی از جداره آن و در نتیجه پارگی تعداد اندکی مویرگ و خونریزی مختصری شود . بقایای پرده بکارت تنها هنگام زایمان است که به طور کامل از بین می‏رود.

ایا ممکن است پرده بکارت هرگز پاره نشود؟

بله. در چنین مواردی به پزشک مراجعه می کنند تا به وسیله عمل جراحی پرده برداشته شود.

 آیا همه پرده های بکارت شبیه هم هستند و در همه آن ها موقع پاره شدن ، خونریزی وجود دارد؟

پرده‌های بکارت با یکدیگر متفاوتند. انواع گوناگونی از پرده‌های بکارت شناسایی شده اند اما از بین آنها به طور کلی رایجترینشان عبارتند از:

الف) حلقوی: در این نوع ، پرده به صورت حلقه ای دور ورودی واژن را می پوشاند. لذا در خیلی از موارد خون ریزی ندارد.

 ب) ارتجاعی: پرده ای که به اندازه کافی انعطاف پذیر و قابل ارتجاع است و به هنگام ورود آلت تناسلی پاره نمی شود، یا اینکه به طور جزئی پاره می شود و معمولاً خونریزی ندارد.

 ج) تیغه ای: پرده تیغه ای یا دو سوراخی، پرده ای است که یک تیغه ممتد در طول واژن دارد. خون ریزی دارد.

 د) غربالی: پرده غربالی یا سوراخ سوراخ، پرده ای است که به طور کامل در عرض مهبل کشیده شده امّا سطح آن سوراخ سوراخ است. خون ریزی دارد.

 ھ) پرده بسته: پرده بسته یا پرده بدون سوراخ، پرده ای است که تنها با خروج نوزاد پاره می شود. امّا به صورت خطوط نامنظم گوشتی پیرامون ورودی واژن باقی می ماند. همان طور که قبلا هم گفتیم، در دخترانی که به سن بلوغ می رسند. در صورتی که دارای پرده بسته باشند، خون قاعدگی پشت آن جمع شده و نمی تواند خارج شود و در نتیجه باعث بروز درد می شود. اینگونه افراد باید به پزشک مراجعه نمایند تا طی عمل جراحی و ایجاد برش در سطح پرده، خون قاعدگی از آن خارج شود.

پرده بکارت من از نوع حلقوی است.آیا می توانم بادوست پسرم رابطه جنسی داشته باشم؟

خیر. اولا صرف نظر از جنبه پزشکی مساله از نظر شرعی این رابطه حرام است و در صورتی که اتفاق بیفتد زنا شده که گناه کبیره است. ثانیا هر گونه رابطه جنسی و عمل دخولی که صورت بگیرد حتی در پرده حلقوی و ارتجاعی ، توسط پزشکی قانونی قابل تشخیص است، حتی اگر پرده پاره نشده باشد.

 آیا با داخل کردن انگشت امکان دارد پرده بکارت به تدریج نازک شده و در نهایت پاره شود؟

نمی توان در پاسخ به این سوال نظر قطعی داد. این بستگی به محل واقع شدن پرده بکارت و نیز نوع پرده بکارت و بزرگی و کوچکی انگشت دارد. ولی این گونه نیست که پرده به مرور به وسیله انگشت نازک شود. بلکه به طور جزئی صدمه می بیند. برای تشخیص این پارگی پرده بکارت باید به متخصص زنان و زایمان مراجعه کرد.

 آیا متخصص هنگام معاینه پرده بکارت من می تواند بفهمد که قبلا خودارضایی داشته ام یا نه؟

خیر. اگر خودتان چیزی نگویید ، نه متخصص ، نه همسرتان و نه هیچ کس دیگر ، متوجه نمی شود. ضرورتی هم ندارد که چیزی بگویید. بعضی از پزشکان ممکن است سوالاتی در این مورد از شما بپرسند اما این سوال دلیل بر این نمی شود که چیزی فهمیده باشند.

 من از پاره شدن پرده بکارتم نگرانم ولی می ترسم برای معاینه به متخصص مراجعه کنم؟ ممکن است به خانواده ام اطلاع دهد.

شما هرگز نباید از مراجعه به متخصص هراسی به دل خود راه دهید. پزشک متخصص نیز انسانی است مانند من و شما که به قوانین انسانی پایبند است. یکی از وظایف اولیه پزشکان رازداری است. در ماده ۶۴۸ قانون مجازات اسلامی آمده است که افشای اسرار بیماران جرم است و مجازات دارد. مجازات آن هم سه ماه و یک روز تا یک سال حبس ، یا یک میلیون و پانصد هزار تا شش میلیون ریال جزای نقدی است. بنا بر این حتی اگر پزشکی چنین کاری را انجام دهد شما از حیث قانونی می توانید علیه وی شکایت کنید. پزشکان دائما با بیماران مختلف سروکار دارند . آن ها بیش از شما به حفظ اسرار پایبندند. اصلا شغل پزشکی به صورتی است که افراد مختلف مشکلات و بیماری خود را در حدی که حتی به نزدیکترین افراد خانواده خود نمی گویند را با آنها در میان می گذارند. بنا بر این ترس به دل خود راه ندهید و حتما برای معاینه مراجعه کنید. البته برای اسودگی خاطر ، اگر به پزشک ناشناس مراجعه کنید بهتر است.

 من در دوره قاعدگی لخته خون مشاهده کردم. آیا این لخته خون نشانه پارگی بکارت من است؟

خیر. وجود لخته خون در قاعدگی طبیعی است و ربطی به پرده بکارت ندارد اما اگر بیش از حد این اتفاق برایتان می افتد ،‌ به پزشک مراجعه کنید تا ادامه یافتن آن منجر به کم خونی نشود و با تجویز داروهای لازم درمان شود.

 من تازه ازدواج کرده ام اما می ترسم خونریزی و درد شدیدی هنگام برداشته شدن پرده بکارت داشته باشم؟

بیهوده مضطرب نباشید. خونریزی پاره شدن بکارت در حد چند قطره مختصر خواهد بود که حتی در برخی به سختی تشخیص داده می شود. اما برای این که درد نداشته باشید ، همسرتان باید با روش درستی عمل نماید. اگر آمادگی روحی لازم برای نزدیکی نباشد و تحریک لازم صورت نگرفته باشد این درد خواهد بود. توصیه می کنم در اولین شب عروسی نزدیکی صورت نگیرد. صبر کنید و با آرامش کامل و آمادگی لازم اقدام کنید. نگران حرف دیگران هم نباشید . قبل از نزدیکی لازم است برای دخول بدن شما انقدر تحریک شده باشد که متمایل به برقراری رابطه شود. پیش از هر چیز باید به آرامش در این رابطه تمرکز کنید و به موضوع بکارت و برداشته شدن آن اصلا فکر نکنید. این مشکل کاملا جنبه روحی دارد. توصیه می کنم همسرتان با پزشک حتما مشاوره داشته باشد تا بهتر بتواند به شما کمک کند. ایشان اگر درست عمل نماید ،‌ نقش موثر و مهمتری را ایفا خواهد کرد.

 من هنوز نتوانسته ام پرده بکارت همسرم را بردارم و موقعی که فشار میدهم درد بسیار زیادی را متحمل میشود. ایا میشود از اسپری بی حس کننده استفاده کرد و اگر می شود: اسپری را باید مستقیما بر روی پرده بکارت بپاشیم؟

برای از بین بردن درد ناشی از پاره نمودن پرده بکارت هرگز نباید از اسپری بی حس کننده استفاده کنید. بسیاری از خانم ها به دلیل حساسیت قسمت‏های داخلی مهبل ، نسبت به داروهای بی حس کننده دچار سوزش شدید می شوند.

شما برای برداشتن پرده بکارت همسرتان ابتدا باید آمادگی لازم را برای وی ایجاد کنید. به طوری که ایشان تصور کند صرفا می خواهید به ایشان لذت بدهید و در صدد پاره کردن پرده نیستید. اما در زمانی مناسب به طور ناگهانی اقدام به فشار مناسب جهت پاره کردن پرده کنید. اگر فشار شما ارام (کند و به مرور) باشد طبیعی است که درد آن و نیز نگرانی همسرتان اجازه نمی دهد که ادامه دهید. اما در پرده های معمولی اگر به صورت ناگهانی اقدام شود مشکل حل می شود. برای شما یک مثال می زنم : اگر دندان پزشک ، دندان سست را بدون شدت و فشار لازم و خیلی کند و آرام بکشد ، طبعا شخص خیلی آزار خواهد دید. اما اگر غافلگیرانه و به یکباره اقدام کند ، موفق خواهد بود و درد کمتری هم متوجه شخص می شود.

توجه: در برخی از افراد پرده به صورتی است که باید با جراحی برداشته شود. روشی را که گفتم آزمایش کنید .

اگر درست عمل کردید و جواب نداد جهت مشاوره با متخصص زنان و زایمان اقدام کنید.

بوسه‌ای فراموش‌ نشدنی بسازید

چه اولین بوسه‌ از همسرتان  باشد چه صدمین آن، بوسیدن همیشه تاثیری به جا می‌گذارد–تاثیری که حتی بعد از جدا شدن لب‌هایتان باقی می‌ماند.

بوسیدن معمولاً نقش مهمی در روابط زناشویی دارد. بوسه سازگاری احساسی بین دو نفر را تقویت می‌کند.

آدمها هرچه بیشتر همدیگر را می‌بوسند، بیشتر می‌توانند در سطح عاطفی با هم ارتباط برقرار کنند.

اولین بوسه

اگر بوسه اول شما–یا هرکدام از بیشمار بوسه‌هایتان–آن چیزی نبوده که می‌خواستید، درموردش حرف بزنید. زوج‌های بسیاری از اینکه درمورد بوسه‌هایشان حرف بزنند احساس خجالت می‌کنند.

نباید از اینکه به همسرتان بگویید چه دوست دارید یا او چه دوست دارد، خجالت بکشید. اما دقت کنید که نباید این کار را همان موقع بوسیدن انجام دهید تا همسرتان تصور نکند به او کنایه می‌زنید.

اشتباهات بوسیدن زنان و مردان 

وقتی حرف بوسیدن به میان می‌آید، همه ما اولویت‌های مشخصی داریم.

بزرگترین اشتباه مردان این است که در رابطه با زبان خیلی خشن و تهاجمی عمل می‌کنند. مردها نیز ادعا می‌کنند که زن‌ها به اندازه کافی دهانشان را باز نمی‌کنند.

درمورد هر دو جنسیت، اولین شکایتی که درمورد بوسیدن می‌شود نداشتن تنوع است. توصیه ما بوسیدن قسمت‌های مختلف صورت‌ همسرتان و توجه بیشتر به گوش‌ها و گردن است. لب پایینی او را به آرامی گاز گرفته و نرمه گوش او را به آرامی بخورید.

مسئله مهم دیگر عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. پیش از بوسیدن همسرتان، با جویدن آدامس یا خوش بو کننده، دهان خود را خوش بو کنید. مسواک زدن پیش از بوسیدن هم می تواند به این مشکل کمک زیادی نماید.

بوسه‌ای فراموش‌نشدنی بسازید

دو نکته برای خاطره‌انگیز کردن یک بوسه لذت دادن به همسرتان و لذت دادن به خودتان است.

کل بدنتان را وارد بوسیدن کنید. بدون هیچ کلامی، لب‌هایتان باید بگوید عزیزم راه‌هایی برای تازه و متنوع کردن بوسه‌هایمان وجود دارد.

می‌توانید با بوسه‌های نرم روی گردن شروع کنید، بعد بالاتر به سمت گوش‌ها و بعد به سراغ لب‌ها بروید. دوباره چند وقفه کوتاه انداخته و باز به سمت لب‌ها برگردید.

دستتان را دور گردن همسرتان بیندازید. این کار عشق و شور بیشتری به بوسه شما می‌دهد، انگار که هیچوقت برایتان کافی نیست.

به این فکر نکنید که این بوسه قرار است به کجا برسد. فقط از خودِ آن لذت ببرید.

یک بوسه خوب، عمیق و پراحساس است و باید بتوانید عشق همدیگر را از طریق آن بوسه حس کنید. یک بوسه عالی خود یک اکتشاف است، نه قدمی برای رسیدن به چیزی دیگر.

از رمق افتادن بوسه

پیش‌نوازی‌های پراحساس معمولاً در ابتدای ازدواج یا ماه‌عسل اتفاق می‌افتد.

اما بعدترها وقتی افراد وارد روابط طولانی‌مدت‌تر می‌شوند، دست از بوسیدن برداشته و آن ارتباط صمیمانه احساسی را قطع می‌کنند. در یک آمارگیری مشخص شد که ۷۹ درصد از خانم‌ها می‌گویند به آن اندازه که دوست دارند شوهرشان را نمی‌بوسند.

اهمیت احساسی یک بوسه در شروع‌ آن است و نباید آن را فقط به این دلیل که خیلی وقت است همسرتان را می‌شناسید، نادیده بگیرید.

بوسه‌هایتان باید با گذشت رابطه عمیق‌تر و احساسی‌تر شوند و شما را به سطح عمیق‌تری از صمیمیت و عشق برسانند.

منبع : مردمان

این ها را بدانید بعد بچه دار شوید

تولد هر فرزند شور و شوق زیادی را به خانواده می‌بخشد اما اینکه چه مدت بعد از تشکیل زندگی مشترک، بچه وارد زندگی شود، سؤالی است که ذهن بسیاری از زوج‌های جوان را به‌خود مشغول می‌کند. در گذشته زوج‌ها بیشتر دوست داشتند ابتدای ازدواج‌شان صاحب فرزند شوند اما امروزه زن و شوهرها سعی می‌کنند ابتدا خود را برای این امر مهم آماده کنند. مناسب‌ترین زمان برای صاحب فرزند شدن، تعداد فرزندان و فاصله سنی مناسب بین دو فرزند در خانواده همیشه محل اختلاف نظر است. در این زمینه مهسا مرعی نوتاش، کارشناس روانشناسی تربیتی، نکات مهمی را به شما می‌گوید.

اینها را بدانید بعد بچه‌دار شوید

ورود فرزند چه فرزند اول و چه بعدی‌ها، مقوله مهمی است که کل خانواده را تحت تاثیر قرار می‌دهد و نقش‌های جدید پدر و مادر بودن را برای زن و شوهر رقم می‌زند. برای این مسئله بسیار مهم، چه زن و چه مرد باید از لحاظ بیرونی و درونی آمادگی پذیرش فرزند را داشته باشند. منظور از آمادگی بیرونی، آمادگی لازم برای انجام مسئولیت‌ها به‌عنوان والدین، در نظر گرفتن شرایط مالی و تعهدات سنگینی است که تا پایان زندگی همراهشان است و منظور از آمادگی درونی، شرایط مناسب روحی و روانی پدر و مادر برای ورود عضو جدید به خانواده و کسب آمادگی‌های لازم از جمله اطلاع از روش‌های جدید تربیتی و رشد است. در نهایت زن و مرد برای بچه‌دار شدن باید نسبت به موارد زیر اطمینان داشته باشند:

1- رابطه صمیمی و با ثبات بین زن و شوهر

2- سنجیدن واقع‌بینانه شرایط مالی برای تولد و رشد کودک

3- توافق و آمادگی هر دو طرف برای فرزنددار شدن

4- پذیرش فرزند همان‌طور که هست نه مطابق با رؤیا‌ها و توقعات

5- آمادگی تغییر در تمامی ارکان زندگی (تغییرات فیزیکی و جسمی در مادر، بی‌خوابی‌ها، شب‌زنده‌داری‌ها و...)

دلایل اشتباه برای بچه‌دار شدن

بسیاری از زوج‌ها بدون داشتن آمادگی لازم برای بچه‌دار شدن به دلایل نادرستی تصمیم به بچه‌دار شدن می‌گیرند که عواقب خوشایندی را در برندارد. از جمله تصمیمات نادرست عبارتند از:

·            استحکام خانواده و بهبود رابطه زن و شوهر: یکی از جملات رایج و غلط جامعه این است که به زوج‌های جوان می‌گویند «اگر بچه‌دار شوید همه مشکلات شما حل می‌شود» در حالی که برای بچه‌دار شدن، زن و شوهر نیازمند رابطه با ثبات عاطفی هستند. زمانی که زوج‌ها قادر به حل اختلاف زندگی خود نیستند، چگونه می‌توان انتظار داشت با ورود فرزند و مسئولیت‌های جدید قادر به حل و فصل مسائل قبلی باشند.

·            اهمیت دادن بی‌دلیل به حرف‌های اقوام و آشنایان: متاسفانه در برخی از خانواده‌ها، این اقوام و اعضای خانواده هستند که به جای زن و شوهر، زمان مناسب بچه‌دار شدن را تایید می‌کنند. مادربزرگی که آرزوی دیدن نوه‌اش را دارد یا پدربزرگی که نوه پسری یا دختری می‌خواهد، خاله و عمویی که در هر مهمانی احتمال باروری و ناباروری را محاسبه می‌کنند و... به یاد داشته باشید این پدر و مادر‌ها هستند که مسئولیت حقیقی رشد و پرورش فرزند را عهده‌دار هستند. مطمئن باشید که بچه‌دار شدن به دلیل حرف‌های دیگران جز پشیمانی سودی نخواهد داشت.

·            ایجاد هیجان در زندگی: برخی از زوج‌های جوان هیجانات اولیه تولد کودک، تبریکات و مهمانی‌ها را بر آمادگی خود به‌عنوان والدین در آینده ترجیح می‌دهند. اما این را بدانید که این هیجانات مسئولیت‌های سنگین پشت صحنه فرزندداری بخش بسیار ناچیز است. هرگز نباید به دلیل چشم و  همچشمی با دوستان و آشنایان این تصمیم مهم را گرفت.

دلایل صحیح برای بچه‌دار شدن

از دلایل درست و مناسبی که زن و شوهر تصمیم برای بچه‌دار شدن می‌گیرند عبارتند از:

1- احساس نیاز توامان زن و شوهری که در ثبات عاطفی و امنیت مالی کامل هستند.

2- آمادگی زوج‌ها برای ایفای نقش‌های جدید پدر و مادر بودن

3- رسیدن به بلوغ فکری برای قبول مسئولیت سنگین بچه‌دار شدن

مهم ترین نکته‌ها در مورد بچه‌دار شدن

وضع مالی‌تان خوب باشد

این را باید دانست که وضعیت مالی مناسب رابطه مستقیمی با بچه‌دار شدن زوج‌های جوان دارد و بررسی واقع‌بینانه وضعیت مالی با توجه به شأن اجتماعی خانواده از موارد مهمی است که بی‌توجهی به آن زمینه‌ساز بروز مشکلات بسیاری خواهد بود. بهترین شیوه محاسبه وضعیت مالی مناسب برای بچه‌دار شدن این است که زوج‌ها بتوانند وضعیت مالی‌شان را دست‌کم تا 3 سال آینده پیش‌بینی کنند و برای آن برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشند و متوجه این موضوع باشند که شرایط غیرمترقبه و خرج‌های ناگهانی، غیرقابل پیش‌بینی است.

در چه سالی بچه‌دار شوید

اینکه زن و مرد باید چند سال پس از تشکیل زندگی، بچه‌دار شوند سؤالی است که نمی‌توان برای آن نسخه واحدی پیچید. زیرا با توجه به‌خصوصیات شخصیتی زن ومرد، شرایط خانوادگی، سن و سال زوج‌ها، جایگاه اجتماعی‌شان، زمان آن متغیر است اما به‌طور کلی پیشنهاد می‌شود که درصورت مهیا بودن شرایط، بین دو تا سه سال پس از ازدواج به ورود فرزند به خانواده خود بیندیشند. یکی از مشکلات رایج بین زن و شوهرهای جوان اصرار یکی از آنها برای بچه‌دار شدن است در حالی که طرف دیگر هنوز آمادگی روانی لازم را برای این مسئله ندارد، در چنین شرایطی پیشنهاد می‌شود به جای تصمیم‌گیری‌های یک‌طرفه و تحت فشار قرار دادن زوج مخالف، از مشاور یا روانشناس کمک گرفته شود تا شرایطی فراهم شود که هر دو نفر آمادگی روحی لازم را برای پذیرش این مسئولیت داشته باشند، زیرا برای پدر و مادر شدن شرایط دو نفر حائز اهمیت است. در غیر این‌صورت با ورود فرزند، هم والدین و هم بچه آسیب می‌بینند.

فاصله سنی مناسب بین فرزندان

تصمیم‌گیری برای داشتن فرزند دوم بیش از فرزند اول اهمیت دارد. زیرا این بار در خانواده علاوه بر پدر و مادر، فرزند اول هم وجود دارد که با توجه به سن اندک خود، مسائل گوناگونی را پیش می‌آورد. زمان فاصله مناسب سنی پیشنهادی بین دو فرزند در بیشتر منابع روانشناسی بین 2 تا 5 سال است که با توجه به شرایط فرهنگی، مالی و تیپ شخصیتی والدین و فرزند اول متغیر است. یکی از مواردی که والدین باید به آن توجه کنند این است که ورود فرزند دوم به خانواده به معنای کم شدن توجه و زمان اختصاص داده شده آنها به فرزند اول است که ممکن است در او منجر به ایجاد احساسات ناخوشایند از جمله حسادت شود. برای کاهش این مسئله پیشنهاد می‌شود پیش از تولد فرزند دوم، درخصوص شرایط جدید به فرزند اول توضیح داده شود و عشق و علاقه کودک را به دوست داشتن خواهر یا برادر جدید پررنگ کرد و از طرفی بلافاصله بعد از ورود فرزند دوم، مسئولیت‌های کوچک و ظریفی درخصوص نگهداری از او را به بچه اول سپرد و باید او را در کارهای مرتبط با فرزند جدید به اندازه توان و علاقه‌اش شریک کرد.

چگونه برای کودکان لباس و کفش بخریم؟

خرید پوشاک برای کودکان، کلا یک پدیده است؛ هم می تواند لذت بخش باشد و هم دردسرآفرین ! لذت بخش چون یک سری کالاهای جدید و نو وارد چرخه پوشاک فرزندتان می شوند که می توانند کلی انرژی بخش باشند. از جایی دردسرآفرین می شوند که با بی اطلاعی خرید کنیم و مجبور شویم گاهی تا چندین بار برای تعویض لباس به مراکز خرید مراجعه کنیم و یا حتی اینکه وقتی لباس را مورد استفاده قرار می دهیم با سایز، رنگ و یا دیگر المان های آن مشکل داشته باشیم. از این شماره با ما همرا باشید تا نکاتی ضروری خرید پوشاک کودک را با هم بررسی کنیم تا این مسائل را به حداقل برسانیم

1. قبل از هر چیز، بهتر است هنگام خرید لباس و کفش برای کودکان، سایز مناسب را برای آن‌ها انتخاب کنیدمطمئن شوید این سایزها، بر اساس واقعیت است، نه حدس و گمان؛ این مساله باعث می‌شود، لباس اندازه را انتخاب کنید و مجبور نشوید دوباره، به مغازه برگردید.

2. تاحدامکان  فرزند زیر سه سال خود را برای خرید لباس و کفش، همراه خود نبرید. این کار موجب می شود که هنگام خرید، نتوانید لباس‌های مناسب و هماهنگ با هم را انتخاب کنید. زمانی که کودک را برای خرید، همراه خود می‌برید، معمولا چیزی را می‌خرید که او می‌خواهد.

3. می‌توانید زمان خرید برای فرزندتان را با زمان حراج‌های فصلی تنظیم کنید تا بتوانید با پول کم‌تر، لباس و کفش بیش‌تر و بهتری برای او تهیه کنید. حتی می‌توانید با کمی هوشیاری، لباس سال آینده فرزندتان را هم تهیه کنید و با این کار، به اقتصاد خانواده، کمک بیش‌تری بکنید.

4. روزهای اولیه حراج را از دست ندهید و به محض شروع حراج، اقدام به خرید کنید چون در غیر این صورت، انتخاب‌های شما، بسیار محدود خواهند شد

5. یادتان باشد که چند هفته قبل از نوروز، برای خرید اقدام کنید تا هم پول کم‌تری صرف کرده باشید و هم انرژی کم‌تری! اگر همه با هم برای خرید بروند، سودجویان به فکر می‌افتند کالاهایی با قیمت  بالا و کیفیت پایین وارد بازار کنند و این‌طوری سر شما را کلاه بگذارند.

6. اگر فرزندتان دوره خردسالی را پشت سر گذاشته، سعی کنید بدون حضور خودش، برایش  لباس یا کفش نخرید؛ چون ممکن است در انتخاب رنگ مناسب با چهره فرزندتان یا قد و سایز لباس و حتی هماهنگ کردن لباس‌هایشان با هم، دچار اشتباه شوید.

پاپوش کودکانه

چه‌طور سایز جوراب فرزندمان را پیدا کنیم؟

جوراب‌ها می‌توانند زیبایی لباس کودکان را دوچندان کنند. معمولا سایز جوراب بچه‌ها، متناسب با سایز کفش و سن آن‌ها اندازه‌گیری می‌شود. جوراب‌ها، هم برای دختر و هم برای پسر، رنگ‌ها، مدل‌ها و طرح‌های گوناگونی دارند. در واقع، اندازه‌گیری سایز جوراب، بسیار متفاوت و سخت‌تر از سایز کفش کودکان است. سایز جوراب‌ها، بر اساس طول پا مشخص می‌شود، اما سایز کفش‌ها، بر اساس طول کفش مشخص می‌شود. بنابراین به این دو نکته، قبل از خرید جوراب برای کودک‌تان، حتما توجه کنید.

راه‌کار:

1. سایز کفش و سن کودک را مشخص کنید.

2. سایز جوراب کودکان، بر اساس سن و سایز کفش آن‌ها تعیین می‌شود. کودکان بین صفر تا 9 ماه که سایز کفش‌شان تا سایز 20 است، از سایزهای کودکانه استفاده می‌کنند. کودکان بین 9 ماه تا دو سال که سایز کفش‌شان بیش‌تر از 20 است، از جوراب‌هایی استفاده می‌کنند که برای کودکانی که تازه، راه افتاده‌اند، تهیه می‌شود. کودکان بین دو تا چهار سال، از جوراب‌های کودکانه سایز کوچک استفاده می‌کنند و زمانی که، بین چهار تا هشت سال هستند، باید از جوراب‌های سایز متوسط استفاده کنند.

3. سایز جوراب کودکان بزرگ‌تر نیز بر اساس سایز کفش‌شان و  روی آن‌ها درج می‌شود. 

برگرفته از سایت برترین ها